Poppoya: Satou Otomatsu is een eenzame stationschef van een klein station in Hokkaido, gelegen aan het einde van de lijn in een klein dorp met een vergrijzende bevolking. Het station sluit de komende lente en hij gaat daarmee met pensioen. Op een nacht tijdens zijn laatste winter bij het bemannen van het station, markeert een ontmoeting met een jong meisje het begin van de gebeurtenissen die hem zullen zien nadenken over zijn werkzame leven - het vervullen van zijn plicht als spoorwegman, terwijl hij de pijn van de kosten voor zijn persoonlijke leven moet doorstaan. leven.
Liefdesbrief: Goro komt net uit de gevangenis, maar een politieagent wil meteen met hem praten. Hij kondigt hem aan dat Goro's vrouw dood is en dat hij naar Chiba moet gaan om haar lichaam te nemen. Goro kan zich niet herinneren dat hij een vrouw heeft gehad, maar hij herinnert zich dat hij lang geleden met een Chinese vrouw is getrouwd. Hij trouwde met haar voor haar geld, en liet ze met hem trouwen omdat ze een Japans visum nodig had om te werken. In feite is ze een prostituee die naar Japan kwam in de hoop een beter leven te vinden.
In eerste instantie heeft Goro geen last van deze situatie, maar hij gaat naar Chiba omdat hij veel geld kan verdienen. Later, tijdens zijn reis, vindt Goro een brief die ze hem schreef en daardoor ontdekt hij de pure persoon die onder deze gewone prostituee ligt. Ze is een vrouw van zo'n vriendelijkheid en liefde dat Goro ertoe bewogen wordt iets te leren over de vrouw met wie hij trouwde. Met die paar woorden van liefde en tederheid begrijpt hij haar angsten, haar doelen en haar hoop voor de toekomst - een toekomst waarvan hij weet dat die nooit zal komen.
